အေႏြးဓါတ္ကလည္း မျပယ္႔တျပယ္ရယ္နဲ႔ ဟိုလူၾကီးကို သတိရေနတာက ဆိုးလွတယ္
အတိတ္မွာသာ အရသာရိွရင္ သၾကားခပ္မ်ားမ်ားထည္ ႔ ျပီး ေကာ္ဖီလုပ္ေသာက္ခ်င္ေသးတယ္
ရင္တုန္လည္း သက္သာတာေပါ႔......
ပန္းေတြ ပြင္႔ေနလိုက္တာမ်ား ကိုေရႊလိပ္ျပာေတြကိုေတာင္ မနာလိုျဖစ္လိုက္တာ
ဒင္းတို႕က ေလေျပညွင္းအသြဲ ႔မွာ ယိမ္းေတာင္ႏြဲ ႔ေနလိုက္ေသးတယ္
ဆံႏြယ္ထက္က ေနရာလပ္ကေလးမွာေတာင္ သီကံုးေနက် ပန္းေတြ မရိွတာၾကာျပီပဲ
မရိွဆို ပန္ေပးသူနဲ ႔ အလွမ္းေ၀းခဲ႔တာကိုး....
ဆည္းဆာကလည္းကြယ္ မွင္သက္မိေအာင္ တမင္ပဲ ကိုယ္ဟန္ျပခဲ႔ေလသလား
ခက္တာက စိတ္ကူးတစ္ခ်ိဳ ႔က အေရာင္တင္ဖို႔ စုတ္ခ်က္မညီခဲ႔ပါဘူး
ပုစြန္ဆီေရာင္ သမ္းေနတဲ႔ ေရျပင္က်ယ္ကေတာ႔ လက္ယပ္ျပီး ေခၚေနေလရဲ ႔
မလာခ်င္ေသးဘူး ဒီမွာ အေရာင္ျခယ္ေနတုန္းမို႔လို႔.........
မက္ေနက် အိပ္မက္ထဲမွာေတာ႔ .......
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ပန္းေတြကအျပည္႔
လက္ကိုဖြဖြေလးကိုင္ထားတဲ႔ ဟုိလူၾကီးရယ္
ပန္းခ်ီဆြဲေနတဲ႔ ပီကာဆိုရယ္ ရိွတယ္
ျမရိပ္ဇင္ (ေဆး-၂)
1 comments:
အဲလို ေရးဖြဲ႔မွဳ ႔မ်ိဳးေလးေတြ ဖတ္ရတာသေဘာက်တယ္ ။
အလြမ္းျမစ္ဖ်ားကိုေတာ့ အခ်ိန္ေတြက ကုစားသြားပါလိမ့္မယ္ေလ ။
Post a Comment
စာမူခေပးသြားသူေတြက...