ညေနခင္းတစ္ခ်ိဳ ႔ အိပ္တန္းတက္ေတာ႔မယ္႔ အခ်ိန္မွာ
လွ်ပ္စီးတခ်က္က က်ေနာ္႔ကို အငိုက္မိေစခဲ႔တယ္
အိမ္ျပန္ေနာက္က်တဲ႔ သားကို ေမွ်ာ္ေနတဲ႔ အေမရဲ ႔ မ်က္ႏွာထားမ်ိဳးနဲ႔
ေကာင္းကင္ၾကီးက က်ေနာ္႔ကို ခပ္မိႈင္းမိႈင္း ငံု ႔ၾကည္ ႔တယ္
ဖ်က္ကနဲ က်ေနာ္႔ လွ်ပ္စီးေလး ထြက္ေျပးသြားတယ္
အာဒံက ဧ၀ကို ပန္းသီး ခူးေကၽြးခဲ႔တယ္ဆိုတာ
က်ေနာ္ ယံုသြားျပီ
ပန္းသီးမဟုတ္တဲ႔ လက္ထဲက အရာကို ေသခ်ာကိုင္စြဲျပီး
သူမေနာက္ အေျပးအလႊား.....
သူမဆံႏြယ္ထက္မွာ မိုးစအခ်ိဳ ႔ အစအန မေပ်ာက္ေသး
က်ေနာ္႔ လက္တဖက္ေအာက္မွာ သူမအၾကည္ ႔ေတြက
တအံ႔တၾသနဲ႔ ယီးေလးခုိေနၾကတယ္
“ ေက်းဇူးပဲ ” ဆိုတဲ႔ ကမာၻသံုး ႏႈတ္ဆက္စကားနဲ႔အတူ
ရွက္ျပံဳးေလး တစ္ခု ေၾကြက်လာတယ္
ေသခ်ာတယ္
က်ေနာ္ ရင္ေတြ ခုန္မေနဘူး
ဒါေပမဲ႔ လက္ထဲက ထီးကေတာ႔
ခပ္သိမ္႔သိမ္႔ေလး လႈပ္ခါေနခဲ႔တယ္
သူမအနား ျဖတ္တိုက္လာတဲ႔ ေလေျပေအးက
က်ေနာ္႔ကို တီးတိုးစကားဆိုေလတယ္
အခ်စ္လို႔ထင္ပါသလားတဲ႔
က်ေနာ္ ခပ္ဆဆေလး ျပံဳးေနမိတယ္
အေတြးထဲမွာေတာ႔ .....................
ျမရိပ္ဇင္ (ေဆး-၂)